Phenformin Cas شماره: 834-28-6 فرمول مولکولی: C10H16N8
| نقطه ذوب | 150-155 ℃ |
| تراکم | 1.197 گرم بر سانتی متر مکعب |
| دمای ذخیره سازی | 2-8 درجه سانتیگراد |
| انحلال پذیری | حلالیت خاصی در آب دارد، به راحتی در متانول و ایزوپروپانول حل می شود و به سختی در کلروفرم و اتر حل می شود. |
| فعالیت نوری | +27.0 درجه (C=1، آب). |
| ظاهر | پودر کریستالی سفید |
فنفورمین بیشتر برای درمان دیابت غیر وابسته به انسولین بزرگسالان و برخی دیابت وابسته به انسولین استفاده می شود.عملکرد آن ترویج جذب و گلیکولیز گلوکز توسط سلول های عضلانی، کاهش تولید گلوکز توسط کبد و داشتن اثر ضد هیپرگلیسمی است.می توان از آن در ترکیب با انسولین استفاده کرد که کنترل قند خون را آسان تر می کند و دوز انسولین را کاهش می دهد.برای دیابت چاق نیز می توان از آن برای مهار اشتها و جذب گلوکز در روده برای کاهش وزن استفاده کرد.
فنفورمین بیشتر برای درمان دیابت غیر وابسته به انسولین بزرگسالان و برخی دیابت وابسته به انسولین استفاده می شود.عملکرد آن ترویج جذب و گلیکولیز گلوکز توسط سلول های عضلانی، کاهش تولید گلوکز توسط کبد و داشتن اثر ضد هیپرگلیسمی است.می توان از آن در ترکیب با انسولین استفاده کرد که کنترل قند خون را آسان تر می کند و دوز انسولین را کاهش می دهد.برای دیابت چاق نیز می توان از آن برای مهار اشتها و جذب گلوکز در روده برای کاهش وزن استفاده کرد.
مصرف خوراکی: دوز رایج مصرفی 50-200 میلی گرم در روز است که در سه دوز مصرف می شود.در ابتدا، 25 میلی گرم یک بار، 2 تا 3 بار در روز، قبل از غذا مصرف شود.می تواند به تدریج به 50-100 میلی گرم در روز افزایش یابد.به طور کلی، قند خون پس از یک هفته مصرف دارو کاهش می یابد، اما برای رسیدن به سطح قند خون طبیعی، مصرف دارو باید 3 تا 4 هفته ادامه یابد.
