شماره Cas: 1115-70-4 فرمول مولکولی: C4H11N5

مکانیسم فارماکولوژیک مولکولی در حال حاضر به طور کامل شناخته نشده است.شناخته شده است که حداقل بر روی کبد اثر می گذارد، گلوکونئوژنز (یعنی تولید گلوکز) را کاهش می دهد و مقاومت به انسولین را کاهش می دهد.برخی از مطالعات نشان داده اند که می تواند پروتئین کیناز فعال AMP (AMPK) را فعال کند، که یکی از مکانیسم های ضروری برای مهار گلوکونئوژنز کبد و بهبود حساسیت به انسولین در مسیر انتقال سیگنال انسولین است.AMPK، به عنوان یک پروتئین کیناز، نه تنها در مسیر سیگنال دهی انسولین، بلکه در تعادل کلی انرژی و متابولیسم گلوکز و چربی نقش مهمی ایفا می کند.آزمایش‌های حیوانی و مطالعات بالینی نشان داده‌اند که می‌تواند تغییرات قابل‌توجهی در ترکیب میکروبیوتای مدفوع در دیابت ایجاد کند، که نه تنها ممکن است به ترشح و اثر گلوکاگون مانند پپتید-1 (GLP-1) کمک کند، بلکه باعث بهبود حساسیت به انسولین نیز می‌شود. که یکی از مکانیسم های مهم اثر ضد دیابت نوع 2 آن نیز می باشد.